یکی از روشهای کنترل و پیشگیری از بیماری ها، بررسی وضعیت ناهنجاریهای متابولیکی حوالی زایش با استفاده از دادهها و نتایجی است که از طریق آنالیز شیر و خون یا مایع شکمبهی دامها بدست میآید. به عنوان مثال، تعیین pH شکمبه میتواند برای تشخیص اسیدوز تحت حاد شکمبهای(SARA) در گله استفاده شود. افزایش غلظت اسیدهای چرب غیر استریفه(NEFA) پیش از زایش ( معادل یا بیشتر از4/0 میلیمول در لیتر) و غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات(BHB) پس از زایش ( معادل یا بیشتر از 1200 تا 1400 میکرومول در لیتر)، به عنوان فاکتورهای خطر برای کتوز و جابجایی شیردان، تشخیص داده شدهاند. غلظت پایین کلسیم خون ( کمتر از 2 میلیمول در لیتر) بلافاصله پس از زایش، به عنوان یک شاخص خطر برای بروز هیپوکلسمی تحت بالینی در نظر گرفته میشود. نیتروژن اورهای خون(BUN) و pH ادرار نیز به عنوان شاخصهایی برای ارزیابی وضعیت پروتئین گله و نمکهای آنیونیک، استفاده میشوند. مقادیر نرمالی که برای نیتروژن اورهای شیر یا MUN در نظر گرفته میشود بین 15-10 میلیگرم در دسیلیتر بیان میشود. تعداد سلولهای بدنی( SCC) نرمال شیر کمتر از 200000 سلول در میلیلیتر میباشد. تعداد بیشتر از این مقدار، غیرنرمال و شاخصی برای تشخیص عفونتهای احتمالی در نظر گرفته میشود.کاهش نسبت چربی به پروتئین نسبت به مقدار طبیعی آن (1 تا 5/1) به کمتر از 1، تغییری است که بهواسطهی بروز اسیدوز تحت حاد شکمبهای رخ میدهد.